дысідэ́нцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дысідэ́нцтва
Р. дысідэ́нцтва
Д. дысідэ́нцтву
В. дысідэ́нцтва
Т. дысідэ́нцтвам
М. дысідэ́нцтве

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)