Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дысанава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дысану́ю дысану́ем
2-я ас. дысану́еш дысану́еце
3-я ас. дысану́е дысану́юць
Прошлы час
м. дысанава́ў дысанава́лі
ж. дысанава́ла
н. дысанава́ла
Загадны лад
2-я ас. дысану́й дысану́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дысану́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дысана́нс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дысана́нс дысана́нсы
Р. дысана́нсу дысана́нсаў
Д. дысана́нсу дысана́нсам
В. дысана́нс дысана́нсы
Т. дысана́нсам дысана́нсамі
М. дысана́нсе дысана́нсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дысана́нсавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дысана́нсавы дысана́нсавая дысана́нсавае дысана́нсавыя
Р. дысана́нсавага дысана́нсавай
дысана́нсавае		 дысана́нсавага дысана́нсавых
Д. дысана́нсаваму дысана́нсавай дысана́нсаваму дысана́нсавым
В. дысана́нсавы (неадуш.)
дысана́нсавага (адуш.)		 дысана́нсавую дысана́нсавае дысана́нсавыя (неадуш.)
дысана́нсавых (адуш.)
Т. дысана́нсавым дысана́нсавай
дысана́нсаваю		 дысана́нсавым дысана́нсавымі
М. дысана́нсавым дысана́нсавай дысана́нсавым дысана́нсавых

Крыніцы: piskunou2012.

дысана́нсны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дысана́нсны дысана́нсная дысана́нснае дысана́нсныя
Р. дысана́нснага дысана́нснай
дысана́нснае		 дысана́нснага дысана́нсных
Д. дысана́нснаму дысана́нснай дысана́нснаму дысана́нсным
В. дысана́нсны (неадуш.)
дысана́нснага (адуш.)		 дысана́нсную дысана́нснае дысана́нсныя (неадуш.)
дысана́нсных (адуш.)
Т. дысана́нсным дысана́нснай
дысана́нснаю		 дысана́нсным дысана́нснымі
М. дысана́нсным дысана́нснай дысана́нсным дысана́нсных

Крыніцы: piskunou2012.

дысана́нсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дысана́нсны дысана́нсная дысана́нснае дысана́нсныя
Р. дысана́нснага дысана́нснай
дысана́нснае		 дысана́нснага дысана́нсных
Д. дысана́нснаму дысана́нснай дысана́нснаму дысана́нсным
В. дысана́нсны (неадуш.)
дысана́нснага (адуш.)		 дысана́нсную дысана́нснае дысана́нсныя (неадуш.)
дысана́нсных (адуш.)
Т. дысана́нсным дысана́нснай
дысана́нснаю		 дысана́нсным дысана́нснымі
М. дысана́нсным дысана́нснай дысана́нсным дысана́нсных

Крыніцы: piskunou2012.

дысана́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дысана́нтны дысана́нтная дысана́нтнае дысана́нтныя
Р. дысана́нтнага дысана́нтнай
дысана́нтнае		 дысана́нтнага дысана́нтных
Д. дысана́нтнаму дысана́нтнай дысана́нтнаму дысана́нтным
В. дысана́нтны (неадуш.)
дысана́нтнага (адуш.)		 дысана́нтную дысана́нтнае дысана́нтныя (неадуш.)
дысана́нтных (адуш.)
Т. дысана́нтным дысана́нтнай
дысана́нтнаю		 дысана́нтным дысана́нтнымі
М. дысана́нтным дысана́нтнай дысана́нтным дысана́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

дысані́раваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дысані́рую дысані́руем
2-я ас. дысані́руеш дысані́руеце
3-я ас. дысані́руе дысані́руюць
Прошлы час
м. дысані́раваў дысані́равалі
ж. дысані́равала
н. дысані́равала
Дзеепрыслоўе
цяп. час дысані́руючы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

дысану́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дысану́ючы дысану́ючая дысану́ючае дысану́ючыя
Р. дысану́ючага дысану́ючай
дысану́ючае		 дысану́ючага дысану́ючых
Д. дысану́ючаму дысану́ючай дысану́ючаму дысану́ючым
В. дысану́ючы (неадуш.)
дысану́ючага (адуш.)		 дысану́ючую дысану́ючае дысану́ючыя (неадуш.)
дысану́ючых (адуш.)
Т. дысану́ючым дысану́ючай
дысану́ючаю		 дысану́ючым дысану́ючымі
М. дысану́ючым дысану́ючай дысану́ючым дысану́ючых

Крыніцы: krapivabr2012.

дысану́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дысану́ючы дысану́ючая дысану́ючае дысану́ючыя
Р. дысану́ючага дысану́ючай
дысану́ючае		 дысану́ючага дысану́ючых
Д. дысану́ючаму дысану́ючай дысану́ючаму дысану́ючым
В. дысану́ючы (неадуш.)
дысану́ючага (адуш.)		 дысану́ючую дысану́ючае дысану́ючыя (неадуш.)
дысану́ючых (адуш.)
Т. дысану́ючым дысану́ючай
дысану́ючаю		 дысану́ючым дысану́ючымі
М. дысану́ючым дысану́ючай дысану́ючым дысану́ючых

Крыніцы: krapivabr2012.

дысасэ́мблер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дысасэ́мблер дысасэ́мблеры
Р. дысасэ́мблера дысасэ́мблераў
Д. дысасэ́мблеру дысасэ́мблерам
В. дысасэ́мблер дысасэ́мблеры
Т. дысасэ́мблерам дысасэ́мблерамі
М. дысасэ́мблеры дысасэ́мблерах

Крыніцы: piskunou2012.