дыцукры́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дыцукры́д | дыцукры́ды | |
| дыцукры́ду | дыцукры́даў | |
| дыцукры́ду | дыцукры́дам | |
| дыцукры́д | дыцукры́ды | |
| дыцукры́дам | дыцукры́дамі | |
| дыцукры́дзе | дыцукры́дах |
Крыніцы:
дыцукры́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дыцукры́д | дыцукры́ды | |
| дыцукры́ду | дыцукры́даў | |
| дыцукры́ду | дыцукры́дам | |
| дыцукры́д | дыцукры́ды | |
| дыцукры́дам | дыцукры́дамі | |
| дыцукры́дзе | дыцукры́дах |
Крыніцы:
дыцынадо́нт
‘вымерлае млекакормячае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дыцынадо́нт | дыцынадо́нты | |
| дыцынадо́нта | дыцынадо́нтаў | |
| дыцынадо́нту | дыцынадо́нтам | |
| дыцынадо́нта | дыцынадо́нтаў | |
| дыцынадо́нтам | дыцынадо́нтамі | |
| дыцынадо́нце | дыцынадо́нтах |
Крыніцы:
дыцыя́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дыцыя́н | |
| дыцыя́ну | |
| дыцыя́ну | |
| дыцыя́н | |
| дыцыя́нам | |
| дыцыя́не |
Крыніцы: