дыцукры́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дыцукры́д | дыцукры́ды | |
| дыцукры́ду | дыцукры́даў | |
| дыцукры́ду | дыцукры́дам | |
| дыцукры́д | дыцукры́ды | |
| дыцукры́дам | дыцукры́дамі | |
| дыцукры́дзе | дыцукры́дах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)