дысідэ́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
дысідэ́нтка | дысідэ́нткі | |
дысідэ́нткі | дысідэ́нтак | |
дысідэ́нтцы | дысідэ́нткам | |
дысідэ́нтку | дысідэ́нтак | |
дысідэ́нткай дысідэ́нткаю |
дысідэ́нткамі | |
дысідэ́нтцы | дысідэ́нтках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)