дысідэ́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дысідэ́нт дысідэ́нты
Р. дысідэ́нта дысідэ́нтаў
Д. дысідэ́нту дысідэ́нтам
В. дысідэ́нта дысідэ́нтаў
Т. дысідэ́нтам дысідэ́нтамі
М. дысідэ́нце дысідэ́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)