Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

вераце́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераце́нны вераце́нная вераце́ннае вераце́нныя
Р. вераце́ннага вераце́ннай
вераце́ннае		 вераце́ннага вераце́нных
Д. вераце́ннаму вераце́ннай вераце́ннаму вераце́нным
В. вераце́нны
вераце́ннага		 вераце́нную вераце́ннае вераце́нныя
Т. вераце́нным вераце́ннай
вераце́ннаю		 вераце́нным вераце́ннымі
М. вераце́нным вераце́ннай вераце́нным вераце́нных

Крыніцы: krapivabr2012.

вераце́нца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вераце́нца вераце́нцы
Р. вераце́нца вераце́нцаў
Д. вераце́нцу вераце́нцам
В. вераце́нца вераце́нцы
Т. вераце́нцам вераце́нцамі
М. вераце́нцы вераце́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вераце́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вераце́я
Р. Вераце́і
Д. Вераце́і
В. Вераце́ю
Т. Вераце́яй
Вераце́яю
М. Вераце́і

верацёнападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верацёнападо́бны верацёнападо́бная верацёнападо́бнае верацёнападо́бныя
Р. верацёнападо́бнага верацёнападо́бнай
верацёнападо́бнае		 верацёнападо́бнага верацёнападо́бных
Д. верацёнападо́бнаму верацёнападо́бнай верацёнападо́бнаму верацёнападо́бным
В. верацёнападо́бны (неадуш.)
верацёнападо́бнага (адуш.)		 верацёнападо́бную верацёнападо́бнае верацёнападо́бныя (неадуш.)
верацёнападо́бных (адуш.)
Т. верацёнападо́бным верацёнападо́бнай
верацёнападо́бнаю		 верацёнападо́бным верацёнападо́бнымі
М. верацёнападо́бным верацёнападо́бнай верацёнападо́бным верацёнападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

верацё́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верацё́ннік верацё́ннікі
Р. верацё́нніка верацё́ннікаў
Д. верацё́нніку верацё́ннікам
В. верацё́нніка верацё́ннікаў
Т. верацё́ннікам верацё́ннікамі
М. верацё́нніку верацё́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

верацё́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верацё́нны верацё́нная верацё́ннае верацё́нныя
Р. верацё́ннага верацё́ннай
верацё́ннае		 верацё́ннага верацё́нных
Д. верацё́ннаму верацё́ннай верацё́ннаму верацё́нным
В. верацё́нны (неадуш.)
верацё́ннага (адуш.)		 верацё́нную верацё́ннае верацё́нныя (неадуш.)
верацё́нных (адуш.)
Т. верацё́нным верацё́ннай
верацё́ннаю		 верацё́нным верацё́ннымі
М. верацё́нным верацё́ннай верацё́нным верацё́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верацяно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верацяно́ верацёны
верацяны́
Р. верацяна́ верацён
Д. верацяну́ верацёнам
В. верацяно́ верацёны
верацяны́
Т. верацяно́м верацёнамі
М. верацяне́ верацёнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верацярпі́масць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. верацярпі́масць
Р. верацярпі́масці
Д. верацярпі́масці
В. верацярпі́масць
Т. верацярпі́масцю
М. верацярпі́масці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верацярпі́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верацярпі́мы верацярпі́мая верацярпі́мае верацярпі́мыя
Р. верацярпі́мага верацярпі́май
верацярпі́мае		 верацярпі́мага верацярпі́мых
Д. верацярпі́маму верацярпі́май верацярпі́маму верацярпі́мым
В. верацярпі́мы (неадуш.)
верацярпі́мага (адуш.)		 верацярпі́мую верацярпі́мае верацярпі́мыя (неадуш.)
верацярпі́мых (адуш.)
Т. верацярпі́мым верацярпі́май
верацярпі́маю		 верацярпі́мым верацярпі́мымі
М. верацярпі́мым верацярпі́май верацярпі́мым верацярпі́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Верачаго́шч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Верачаго́шч
Р. Верачаго́шча
Д. Верачаго́шчу
В. Верачаго́шч
Т. Верачаго́шчам
М. Верачаго́шчы