верацяно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верацяно́ верацёны
верацяны́
Р. верацяна́ верацён
Д. верацяну́ верацёнам
В. верацяно́ верацёны
верацяны́
Т. верацяно́м верацёнамі
М. верацяне́ верацёнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)