Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

ве́ча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́ча ве́чы
Р. ве́ча ве́чаў
Д. ве́чу ве́чам
В. ве́ча ве́чы
Т. ве́чам ве́чамі
М. ве́чы ве́чах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вечава́ць

‘удзельнічаць у вечы’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вячу́ю вячу́ем
2-я ас. вячу́еш вячу́еце
3-я ас. вячу́е вячу́юць
Прошлы час
м. вечава́ў вечава́лі
ж. вечава́ла
н. вечава́ла
Загадны лад
2-я ас. вячу́й вячу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вячу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

вечавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вечавы́ вечава́я вечаво́е вечавы́я
Р. вечаво́га вечаво́й
вечаво́е		 вечаво́га вечавы́х
Д. вечаво́му вечаво́й вечаво́му вечавы́м
В. вечавы́ (неадуш.)
вечаво́га (адуш.)		 вечаву́ю вечаво́е вечавы́я (неадуш.)
вечавы́х (адуш.)
Т. вечавы́м вечаво́й
вечаво́ю		 вечавы́м вечавы́мі
М. вечавы́м вечаво́й вечавы́м вечавы́х

Іншыя варыянты: ве́чавы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

ве́чавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́чавы ве́чавая ве́чавае ве́чавыя
Р. ве́чавага ве́чавай
ве́чавае		 ве́чавага ве́чавых
Д. ве́чаваму ве́чавай ве́чаваму ве́чавым
В. ве́чавы (неадуш.) ве́чавую ве́чавае ве́чавыя (неадуш.)
Т. ве́чавым ве́чавай
ве́чаваю		 ве́чавым ве́чавымі
М. ве́чавым ве́чавай ве́чавым ве́чавых

Іншыя варыянты: вечавы́.

Крыніцы: sbm2012.

ве́чар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́чар вечары́
ве́чары
Р. ве́чара вечаро́ў
Д. ве́чару вечара́м
В. ве́чар вечары́
ве́чары
Т. ве́чарам вечара́мі
М. ве́чары вечара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вечарава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вечарава́нне
Р. вечарава́ння
Д. вечарава́нню
В. вечарава́нне
Т. вечарава́ннем
М. вечарава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

вечарава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вечару́ю вечару́ем
2-я ас. вечару́еш вечару́еце
3-я ас. вечару́е вечару́юць
Прошлы час
м. вечарава́ў вечарава́лі
ж. вечарава́ла
н. вечарава́ла
Загадны лад
2-я ас. вечару́й вечару́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вечару́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ве́чарам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
ве́чарам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вечарко́м

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
вечарко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996.

вечарні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вечарні́ца вечарні́цы
Р. вечарні́цы вечарні́ц
Д. вечарні́цы вечарні́цам
В. вечарні́цу вечарні́цы
Т. вечарні́цай
вечарні́цаю		 вечарні́цамі
М. вечарні́цы вечарні́цах

Крыніцы: piskunou2012.