Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

ве́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ве́ра
Р. ве́ры
Д. ве́ры
В. ве́ру
Т. ве́рай
ве́раю
М. ве́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вераадсту́пнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вераадсту́пнік вераадсту́пнікі
Р. вераадсту́пніка вераадсту́пнікаў
Д. вераадсту́пніку вераадсту́пнікам
В. вераадсту́пніка вераадсту́пнікаў
Т. вераадсту́пнікам вераадсту́пнікамі
М. вераадсту́пніку вераадсту́пніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вераадсту́пніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вераадсту́пніца вераадсту́пніцы
Р. вераадсту́пніцы вераадсту́пніц
Д. вераадсту́пніцы вераадсту́пніцам
В. вераадсту́пніцу вераадсту́пніц
Т. вераадсту́пніцай
вераадсту́пніцаю		 вераадсту́пніцамі
М. вераадсту́пніцы вераадсту́пніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вераадсту́пніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераадсту́пніцкі вераадсту́пніцкая вераадсту́пніцкае вераадсту́пніцкія
Р. вераадсту́пніцкага вераадсту́пніцкай
вераадсту́пніцкае		 вераадсту́пніцкага вераадсту́пніцкіх
Д. вераадсту́пніцкаму вераадсту́пніцкай вераадсту́пніцкаму вераадсту́пніцкім
В. вераадсту́пніцкі (неадуш.)
вераадсту́пніцкага (адуш.)		 вераадсту́пніцкую вераадсту́пніцкае вераадсту́пніцкія (неадуш.)
вераадсту́пніцкіх (адуш.)
Т. вераадсту́пніцкім вераадсту́пніцкай
вераадсту́пніцкаю		 вераадсту́пніцкім вераадсту́пніцкімі
М. вераадсту́пніцкім вераадсту́пніцкай вераадсту́пніцкім вераадсту́пніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

вераадсту́пніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вераадсту́пніцтва
Р. вераадсту́пніцтва
Д. вераадсту́пніцтву
В. вераадсту́пніцтва
Т. вераадсту́пніцтвам
М. вераадсту́пніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вераадсту́пны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераадсту́пны вераадсту́пная вераадсту́пнае вераадсту́пныя
Р. вераадсту́пнага вераадсту́пнай
вераадсту́пнае		 вераадсту́пнага вераадсту́пных
Д. вераадсту́пнаму вераадсту́пнай вераадсту́пнаму вераадсту́пным
В. вераадсту́пны (неадуш.)
вераадсту́пнага (адуш.)		 вераадсту́пную вераадсту́пнае вераадсту́пныя (неадуш.)
вераадсту́пных (адуш.)
Т. вераадсту́пным вераадсту́пнай
вераадсту́пнаю		 вераадсту́пным вераадсту́пнымі
М. вераадсту́пным вераадсту́пнай вераадсту́пным вераадсту́пных

Крыніцы: piskunou2012.

Вераб’е́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вераб’е́вічы
Р. Вераб’е́віч
Вераб’е́вічаў
Д. Вераб’е́вічам
В. Вераб’е́вічы
Т. Вераб’е́вічамі
М. Вераб’е́вічах

верабе́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верабе́й вераб’і́
Р. вераб’я́ вераб’ёў
Д. вераб’ю́ вераб’я́м
В. вераб’я́ вераб’ёў
Т. вераб’ём вераб’я́мі
М. вераб’і́ вераб’я́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верабе́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. верабе́йка верабе́йкі
Р. верабе́йкі верабе́йкаў
Д. верабе́йку верабе́йкам
В. верабе́йку верабе́йкаў
Т. верабе́йкам верабе́йкамі
М. верабе́йку верабе́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Верабе́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Верабе́йкі
Р. Верабе́ек
Верабе́йкаў
Д. Верабе́йкам
В. Верабе́йкі
Т. Верабе́йкамі
М. Верабе́йках