вераадсту́пнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вераадсту́пнік вераадсту́пнікі
Р. вераадсту́пніка вераадсту́пнікаў
Д. вераадсту́пніку вераадсту́пнікам
В. вераадсту́пніка вераадсту́пнікаў
Т. вераадсту́пнікам вераадсту́пнікамі
М. вераадсту́пніку вераадсту́пніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)