Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
р

вю́рм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вю́рм вю́рмы
Р. вю́рму вю́рмаў
Д. вю́рму вю́рмам
В. вю́рм вю́рмы
Т. вю́рмам вю́рмамі
М. вю́рме вю́рмах

Крыніцы: piskunou2012.

вю́рмскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вю́рмскі вю́рмская вю́рмскае вю́рмскія
Р. вю́рмскага вю́рмскай
вю́рмскае		 вю́рмскага вю́рмскіх
Д. вю́рмскаму вю́рмскай вю́рмскаму вю́рмскім
В. вю́рмскі (неадуш.)
вю́рмскага (адуш.)		 вю́рмскую вю́рмскае вю́рмскія (неадуш.)
вю́рмскіх (адуш.)
Т. вю́рмскім вю́рмскай
вю́рмскаю		 вю́рмскім вю́рмскімі
М. вю́рмскім вю́рмскай вю́рмскім вю́рмскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вю́ртэмберг

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вю́ртэмберг
Р. Вю́ртэмберга
Д. Вю́ртэмбергу
В. Вю́ртэмберг
Т. Вю́ртэмбергам
М. Вю́ртэмбергу

вюртэмбе́ргскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вюртэмбе́ргскі вюртэмбе́ргская вюртэмбе́ргскае вюртэмбе́ргскія
Р. вюртэмбе́ргскага вюртэмбе́ргскай
вюртэмбе́ргскае		 вюртэмбе́ргскага вюртэмбе́ргскіх
Д. вюртэмбе́ргскаму вюртэмбе́ргскай вюртэмбе́ргскаму вюртэмбе́ргскім
В. вюртэмбе́ргскі (неадуш.)
вюртэмбе́ргскага (адуш.)		 вюртэмбе́ргскую вюртэмбе́ргскае вюртэмбе́ргскія (неадуш.)
вюртэмбе́ргскіх (адуш.)
Т. вюртэмбе́ргскім вюртэмбе́ргскай
вюртэмбе́ргскаю		 вюртэмбе́ргскім вюртэмбе́ргскімі
М. вюртэмбе́ргскім вюртэмбе́ргскай вюртэмбе́ргскім вюртэмбе́ргскіх

Крыніцы: piskunou2012.