верабе́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верабе́й вераб’і́
Р. вераб’я́ вераб’ёў
Д. вераб’ю́ вераб’я́м
В. вераб’я́ вераб’ёў
Т. вераб’ём вераб’я́мі
М. вераб’і́ вераб’я́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)