вераадсту́пніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вераадсту́пніца вераадсту́пніцы
Р. вераадсту́пніцы вераадсту́пніц
Д. вераадсту́пніцы вераадсту́пніцам
В. вераадсту́пніцу вераадсту́пніц
Т. вераадсту́пніцай
вераадсту́пніцаю		 вераадсту́пніцамі
М. вераадсту́пніцы вераадсту́пніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)