Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ве́ер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вееракры́лы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вееракры́лы	вееракры́лая	вееракры́лае	вееракры́лыя
Р.	вееракры́лага	вееракры́лай вееракры́лае	вееракры́лага	вееракры́лых
Д.	вееракры́ламу	вееракры́лай	вееракры́ламу	вееракры́лым
В.	вееракры́лы (неадуш.) вееракры́лага (адуш.)	вееракры́лую	вееракры́лае	вееракры́лыя (неадуш.) вееракры́лых (адуш.)
Т.	вееракры́лым	вееракры́лай вееракры́лаю	вееракры́лым	вееракры́лымі
М.	вееракры́лым	вееракры́лай	вееракры́лым	вееракры́лых

Крыніцы: piskunou2012.

вееракры́лыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

веералі́сты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	веералі́сты	веералі́стая	веералі́стае	веералі́стыя
Р.	веералі́стага	веералі́стай веералі́стае	веералі́стага	веералі́стых
Д.	веералі́стаму	веералі́стай	веералі́стаму	веералі́стым
В.	веералі́сты (неадуш.) веералі́стага (адуш.)	веералі́стую	веералі́стае	веералі́стыя (неадуш.) веералі́стых (адуш.)
Т.	веералі́стым	веералі́стай веералі́стаю	веералі́стым	веералі́стымі
М.	веералі́стым	веералі́стай	веералі́стым	веералі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

веералі́сты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	веералі́сты	веералі́стая	веералі́стае	веералі́стыя
Р.	веералі́стага	веералі́стай веералі́стае	веералі́стага	веералі́стых
Д.	веералі́стаму	веералі́стай	веералі́стаму	веералі́стым
В.	веералі́сты (неадуш.) веералі́стага (адуш.)	веералі́стую	веералі́стае	веералі́стыя (неадуш.) веералі́стых (адуш.)
Т.	веералі́стым	веералі́стай веералі́стаю	веералі́стым	веералі́стымі
М.	веералі́стым	веералі́стай	веералі́стым	веералі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ве́ерам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ве́ерам	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

веерападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
веерападо́бна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

веерападо́бны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	веерападо́бны	веерападо́бная	веерападо́бнае	веерападо́бныя
Р.	веерападо́бнага	веерападо́бнай веерападо́бнае	веерападо́бнага	веерападо́бных
Д.	веерападо́бнаму	веерападо́бнай	веерападо́бнаму	веерападо́бным
В.	веерападо́бны (неадуш.) веерападо́бнага (адуш.)	веерападо́бную	веерападо́бнае	веерападо́бныя (неадуш.) веерападо́бных (адуш.)
Т.	веерападо́бным	веерападо́бнай веерападо́бнаю	веерападо́бным	веерападо́бнымі
М.	веерападо́бным	веерападо́бнай	веерападо́бным	веерападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

веерахво́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	веерахво́стка	веерахво́сткі
Р.	веерахво́сткі	веерахво́стак
Д.	веерахво́стцы	веерахво́сткам
В.	веерахво́стку	веерахво́стак
Т.	веерахво́сткай веерахво́сткаю	веерахво́сткамі
М.	веерахво́стцы	веерахво́стках

Крыніцы: piskunou2012.

ве́ерна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ве́ерна	-	-

Verbum