вееракры́лыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
вееракры́лыя | |
вееракры́лых | |
вееракры́лым | |
вееракры́лых | |
вееракры́лымі | |
вееракры́лых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)