вераце́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вераце́льніца вераце́льніцы
Р. вераце́льніцы вераце́льніц
Д. вераце́льніцы вераце́льніцам
В. вераце́льніцу вераце́льніц
Т. вераце́льніцай
вераце́льніцаю
вераце́льніцамі
М. вераце́льніцы вераце́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)