вераце́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераце́нны вераце́нная вераце́ннае вераце́нныя
Р. вераце́ннага вераце́ннай
вераце́ннае
вераце́ннага вераце́нных
Д. вераце́ннаму вераце́ннай вераце́ннаму вераце́нным
В. вераце́нны
вераце́ннага
вераце́нную вераце́ннае вераце́нныя
Т. вераце́нным вераце́ннай
вераце́ннаю
вераце́нным вераце́ннымі
М. вераце́нным вераце́ннай вераце́нным вераце́нных

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)