верацё́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верацё́нны верацё́нная верацё́ннае верацё́нныя
Р. верацё́ннага верацё́ннай
верацё́ннае		 верацё́ннага верацё́нных
Д. верацё́ннаму верацё́ннай верацё́ннаму верацё́нным
В. верацё́нны (неадуш.)
верацё́ннага (адуш.)		 верацё́нную верацё́ннае верацё́нныя (неадуш.)
верацё́нных (адуш.)
Т. верацё́нным верацё́ннай
верацё́ннаю		 верацё́нным верацё́ннымі
М. верацё́нным верацё́ннай верацё́нным верацё́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)