вераце́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
вераце́нніца | вераце́нніцы | |
вераце́нніцы | вераце́нніц | |
вераце́нніцы | вераце́нніцам | |
вераце́нніцу | вераце́нніц | |
вераце́нніцай вераце́нніцаю |
вераце́нніцамі | |
вераце́нніцы | вераце́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)