Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уцяка́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уцяка́ч уцекачы́
Р. уцекача́ уцекачо́ў
Д. уцекачу́ уцекача́м
В. уцекача́ уцекачо́ў
Т. уцекачо́м уцекача́мі
М. уцекачу́ уцекача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцяка́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уцяка́чка уцяка́чкі
Р. уцяка́чкі уцяка́чак
Д. уцяка́чцы уцяка́чкам
В. уцяка́чку уцяка́чак
Т. уцяка́чкай
уцяка́чкаю
уцяка́чкамі
М. уцяка́чцы уцяка́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцяле́сненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. уцяле́сненасць уцяле́сненасці
Р. уцяле́сненасці уцяле́сненасцяў
уцяле́сненасцей
Д. уцяле́сненасці уцяле́сненасцям
В. уцяле́сненасць уцяле́сненасці
Т. уцяле́сненасцю уцяле́сненасцямі
М. уцяле́сненасці уцяле́сненасцях

Крыніцы: piskunou2012.

уцяле́сненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уцяле́сненне уцяле́сненні
Р. уцяле́снення уцяле́сненняў
Д. уцяле́сненню уцяле́сненням
В. уцяле́сненне уцяле́сненні
Т. уцяле́сненнем уцяле́сненнямі
М. уцяле́сненні уцяле́сненнях

Крыніцы: piskunou2012.

уцяле́снены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцяле́снены уцяле́сненая уцяле́сненае уцяле́сненыя
Р. уцяле́сненага уцяле́сненай
уцяле́сненае
уцяле́сненага уцяле́сненых
Д. уцяле́сненаму уцяле́сненай уцяле́сненаму уцяле́сненым
В. уцяле́снены (неадуш.)
уцяле́сненага (адуш.)
уцяле́сненую уцяле́сненае уцяле́сненыя (неадуш.)
уцяле́сненых (адуш.)
Т. уцяле́сненым уцяле́сненай
уцяле́сненаю
уцяле́сненым уцяле́сненымі
М. уцяле́сненым уцяле́сненай уцяле́сненым уцяле́сненых

Крыніцы: piskunou2012.

уцяле́снены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцяле́снены уцяле́сненая уцяле́сненае уцяле́сненыя
Р. уцяле́сненага уцяле́сненай
уцяле́сненае
уцяле́сненага уцяле́сненых
Д. уцяле́сненаму уцяле́сненай уцяле́сненаму уцяле́сненым
В. уцяле́снены (неадуш.)
уцяле́сненага (адуш.)
уцяле́сненую уцяле́сненае уцяле́сненыя (неадуш.)
уцяле́сненых (адуш.)
Т. уцяле́сненым уцяле́сненай
уцяле́сненаю
уцяле́сненым уцяле́сненымі
М. уцяле́сненым уцяле́сненай уцяле́сненым уцяле́сненых

Кароткая форма: уцяле́снена.

Крыніцы: piskunou2012.

уцяле́сніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцяле́снюся уцяле́снімся
2-я ас. уцяле́снішся уцяле́сніцеся
3-я ас. уцяле́сніцца уцяле́сняцца
Прошлы час
м. уцяле́сніўся уцяле́сніліся
ж. уцяле́снілася
н. уцяле́снілася
Дзеепрыслоўе
прош. час уцяле́сніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уцяле́сніць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцяле́сню уцяле́снім
2-я ас. уцяле́сніш уцяле́сніце
3-я ас. уцяле́сніць уцяле́сняць
Прошлы час
м. уцяле́сніў уцяле́снілі
ж. уцяле́сніла
н. уцяле́сніла
Загадны лад
2-я ас. уцяле́сні уцяле́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уцяле́сніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уцяльмя́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцяльмя́шу уцяльмя́шым
2-я ас. уцяльмя́шыш уцяльмя́шыце
3-я ас. уцяльмя́шыць уцяльмя́шаць
Прошлы час
м. уцяльмя́шыў уцяльмя́шылі
ж. уцяльмя́шыла
н. уцяльмя́шыла
Загадны лад
2-я ас. уцяльмя́ш уцяльмя́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час уцяльмя́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уця́міцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уця́млюся уця́мімся
2-я ас. уця́мішся уця́міцеся
3-я ас. уця́міцца уця́мяцца
Прошлы час
м. уця́міўся уця́міліся
ж. уця́мілася
н. уця́мілася
Дзеепрыслоўе
прош. час уця́міўшыся

Крыніцы: piskunou2012.