уцяка́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уцяка́ч | уцекачы́ | |
| уцекача́ | уцекачо́ў | |
| уцекачу́ | уцекача́м | |
| уцекача́ | уцекачо́ў | |
| уцекачо́м | уцекача́мі | |
| уцекачу́ | уцекача́х |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэнніуцяка́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| уцяка́чка | уцяка́чкі | |
| уцяка́чкі | уцяка́чак | |
| уцяка́чцы | уцяка́чкам | |
| уцяка́чку | уцяка́чак | |
| уцяка́чкай уцяка́чкаю |
уцяка́чкамі | |
| уцяка́чцы | уцяка́чках |
Крыніцы:
уцяле́сненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| уцяле́сненасць | уцяле́сненасці | |
| уцяле́сненасці | уцяле́сненасцяў уцяле́сненасцей |
|
| уцяле́сненасці | уцяле́сненасцям | |
| уцяле́сненасць | уцяле́сненасці | |
| уцяле́сненасцю | уцяле́сненасцямі | |
| уцяле́сненасці | уцяле́сненасцях |
Крыніцы:
уцяле́сненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уцяле́сненне | уцяле́сненні | |
| уцяле́снення | уцяле́сненняў | |
| уцяле́сненню | уцяле́сненням | |
| уцяле́сненне | уцяле́сненні | |
| уцяле́сненнем | уцяле́сненнямі | |
| уцяле́сненні | уцяле́сненнях |
Крыніцы:
уцяле́снены
прыметнік, адносны
| уцяле́снены | уцяле́сненая | уцяле́сненае | уцяле́сненыя | |
| уцяле́сненага | уцяле́сненай уцяле́сненае |
уцяле́сненага | уцяле́сненых | |
| уцяле́сненаму | уцяле́сненай | уцяле́сненаму | уцяле́сненым | |
| уцяле́снены ( уцяле́сненага ( |
уцяле́сненую | уцяле́сненае | уцяле́сненыя ( уцяле́сненых ( |
|
| уцяле́сненым | уцяле́сненай уцяле́сненаю |
уцяле́сненым | уцяле́сненымі | |
| уцяле́сненым | уцяле́сненай | уцяле́сненым | уцяле́сненых | |
Крыніцы:
уцяле́снены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| уцяле́снены | уцяле́сненая | уцяле́сненае | уцяле́сненыя | |
| уцяле́сненага | уцяле́сненай уцяле́сненае |
уцяле́сненага | уцяле́сненых | |
| уцяле́сненаму | уцяле́сненай | уцяле́сненаму | уцяле́сненым | |
| уцяле́снены ( уцяле́сненага ( |
уцяле́сненую | уцяле́сненае | уцяле́сненыя ( уцяле́сненых ( |
|
| уцяле́сненым | уцяле́сненай уцяле́сненаю |
уцяле́сненым | уцяле́сненымі | |
| уцяле́сненым | уцяле́сненай | уцяле́сненым | уцяле́сненых | |
Кароткая форма: уцяле́снена.
Крыніцы:
уцяле́сніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уцяле́снюся | уцяле́снімся | |
| уцяле́снішся | уцяле́сніцеся | |
| уцяле́сніцца | уцяле́сняцца | |
| Прошлы час | ||
| уцяле́сніўся | уцяле́сніліся | |
| уцяле́снілася | ||
| уцяле́снілася | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| уцяле́сніўшыся | ||
Крыніцы:
уцяле́сніць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уцяле́сню | уцяле́снім | |
| уцяле́сніш | уцяле́сніце | |
| уцяле́сніць | уцяле́сняць | |
| Прошлы час | ||
| уцяле́сніў | уцяле́снілі | |
| уцяле́сніла | ||
| уцяле́сніла | ||
| Загадны лад | ||
| уцяле́сні | уцяле́сніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уцяле́сніўшы | ||
Крыніцы:
уцяльмя́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уцяльмя́шу | уцяльмя́шым | |
| уцяльмя́шыш | уцяльмя́шыце | |
| уцяльмя́шыць | уцяльмя́шаць | |
| Прошлы час | ||
| уцяльмя́шыў | уцяльмя́шылі | |
| уцяльмя́шыла | ||
| уцяльмя́шыла | ||
| Загадны лад | ||
| уцяльмя́ш | уцяльмя́шце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уцяльмя́шыўшы | ||
Крыніцы:
уця́міцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уця́млюся | уця́мімся | |
| уця́мішся | уця́міцеся | |
| уця́міцца | уця́мяцца | |
| Прошлы час | ||
| уця́міўся | уця́міліся | |
| уця́мілася | ||
| уця́мілася | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| уця́міўшыся | ||
Крыніцы: