уцяле́снены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцяле́снены уцяле́сненая уцяле́сненае уцяле́сненыя
Р. уцяле́сненага уцяле́сненай
уцяле́сненае		 уцяле́сненага уцяле́сненых
Д. уцяле́сненаму уцяле́сненай уцяле́сненаму уцяле́сненым
В. уцяле́снены (неадуш.)
уцяле́сненага (адуш.)		 уцяле́сненую уцяле́сненае уцяле́сненыя (неадуш.)
уцяле́сненых (адуш.)
Т. уцяле́сненым уцяле́сненай
уцяле́сненаю		 уцяле́сненым уцяле́сненымі
М. уцяле́сненым уцяле́сненай уцяле́сненым уцяле́сненых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)