уцяле́сненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уцяле́сненне уцяле́сненні
Р. уцяле́снення уцяле́сненняў
Д. уцяле́сненню уцяле́сненням
В. уцяле́сненне уцяле́сненні
Т. уцяле́сненнем уцяле́сненнямі
М. уцяле́сненні уцяле́сненнях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)