уцяле́сненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| уцяле́сненасць | уцяле́сненасці | |
| уцяле́сненасці | уцяле́сненасцяў уцяле́сненасцей |
|
| уцяле́сненасці | уцяле́сненасцям | |
| уцяле́сненасць | уцяле́сненасці | |
| уцяле́сненасцю | уцяле́сненасцямі | |
| уцяле́сненасці | уцяле́сненасцях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)