уцяка́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| уцяка́чка | уцяка́чкі | |
| уцяка́чкі | уцяка́чак | |
| уцяка́чцы | уцяка́чкам | |
| уцяка́чку | уцяка́чак | |
| уцяка́чкай уцяка́чкаю |
уцяка́чкамі | |
| уцяка́чцы | уцяка́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)