уцяка́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
уцяка́чка | уцяка́чкі | |
уцяка́чкі | уцяка́чак | |
уцяка́чцы | уцяка́чкам | |
уцяка́чку | уцяка́чак | |
уцяка́чкай уцяка́чкаю |
уцяка́чкамі | |
уцяка́чцы | уцяка́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)