Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Дуна́йчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дуна́йчыцы
Р. Дуна́йчыц
Дуна́йчыцаў
Д. Дуна́йчыцам
В. Дуна́йчыцы
Т. Дуна́йчыцамі
М. Дуна́йчыцах

дунга́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дунга́нін дунга́не
Р. дунга́ніна дунга́н
Д. дунга́ніну дунга́нам
В. дунга́ніна дунга́н
Т. дунга́нінам дунга́намі
М. дунга́ніне дунга́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дунга́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дунга́нка дунга́нкі
Р. дунга́нкі дунга́нак
Д. дунга́нцы дунга́нкам
В. дунга́нку дунга́нак
Т. дунга́нкай
дунга́нкаю
дунга́нкамі
М. дунга́нцы дунга́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дунга́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дунга́нскі дунга́нская дунга́нскае дунга́нскія
Р. дунга́нскага дунга́нскай
дунга́нскае
дунга́нскага дунга́нскіх
Д. дунга́нскаму дунга́нскай дунга́нскаму дунга́нскім
В. дунга́нскі (неадуш.)
дунга́нскага (адуш.)
дунга́нскую дунга́нскае дунга́нскія (неадуш.)
дунга́нскіх (адуш.)
Т. дунга́нскім дунга́нскай
дунга́нскаю
дунга́нскім дунга́нскімі
М. дунга́нскім дунга́нскай дунга́нскім дунга́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ду́ндаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́ндаўшчына
Р. Ду́ндаўшчыны
Д. Ду́ндаўшчыне
В. Ду́ндаўшчыну
Т. Ду́ндаўшчынай
Ду́ндаўшчынаю
М. Ду́ндаўшчыне

дундзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дундзе́нне
Р. дундзе́ння
Д. дундзе́нню
В. дундзе́нне
Т. дундзе́ннем
М. дундзе́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Ду́ндзеры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ду́ндзеры
Р. Ду́ндзераў
Д. Ду́ндзерам
В. Ду́ндзеры
Т. Ду́ндзерамі
М. Ду́ндзерах

дундзе́ць

‘грукатаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дунджу́ дундзі́м
2-я ас. дундзі́ш дундзіце́
3-я ас. дундзі́ць дундзя́ць
Прошлы час
м. дундзе́ў дундзе́лі
ж. дундзе́ла
н. дундзе́ла
Загадны лад
2-я ас. дундзі́ дундзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час дундзячы́

Крыніцы: piskunou2012.

ду́ндзік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ду́ндзік ду́ндзікі
Р. ду́ндзіка ду́ндзікаў
Д. ду́ндзіку ду́ндзікам
В. ду́ндзіка ду́ндзікаў
Т. ду́ндзікам ду́ндзікамі
М. ду́ндзіку ду́ндзіках

Крыніцы: piskunou2012.

ду́ндзіць

‘ссаць, смактаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ду́нджу ду́ндзім
2-я ас. ду́ндзіш ду́ндзіце
3-я ас. ду́ндзіць ду́ндзяць
Прошлы час
м. ду́ндзіў ду́ндзілі
ж. ду́ндзіла
н. ду́ндзіла
Загадны лад
2-я ас. ду́ндзі ду́ндзіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ду́ндзячы

Крыніцы: piskunou2012.