дунга́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дунга́нін | дунга́не | |
дунга́ніна | дунга́н | |
дунга́ніну | дунга́нам | |
дунга́ніна | дунга́н | |
дунга́нінам | дунга́намі | |
дунга́ніне | дунга́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)