ду́ндзіць

‘ссаць, смактаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ду́нджу ду́ндзім
2-я ас. ду́ндзіш ду́ндзіце
3-я ас. ду́ндзіць ду́ндзяць
Прошлы час
м. ду́ндзіў ду́ндзілі
ж. ду́ндзіла
н. ду́ндзіла
Загадны лад
2-я ас. ду́ндзі ду́ндзіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ду́ндзячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)