ду́ндзіць
‘ссаць, смактаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
ду́нджу | ду́ндзім | |
ду́ндзіш | ду́ндзіце | |
ду́ндзіць | ду́ндзяць | |
Прошлы час | ||
ду́ндзіў | ду́ндзілі | |
ду́ндзіла | ||
ду́ндзіла | ||
Загадны лад | ||
ду́ндзі | ду́ндзіце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ду́ндзячы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)