Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

даку́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дакую́ дакуё́м
2-я ас. дакуе́ш дакуяце́
3-я ас. дакуе́ дакую́ць
Прошлы час
м. даку́ў даку́лі
ж. даку́ла
н. даку́ла
Загадны лад
2-я ас. даку́й даку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час даку́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дакуча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дакуча́нне
Р. дакуча́ння
Д. дакуча́нню
В. дакуча́нне
Т. дакуча́ннем
М. дакуча́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дакуча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дакуча́ю дакуча́ем
2-я ас. дакуча́еш дакуча́еце
3-я ас. дакуча́е дакуча́юць
Прошлы час
м. дакуча́ў дакуча́лі
ж. дакуча́ла
н. дакуча́ла
Загадны лад
2-я ас. дакуча́й дакуча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дакуча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даку́чка

‘надакучлівы, назойлівы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даку́чка даку́чкі
Р. даку́чкі даку́чак
Д. даку́чцы даку́чкам
В. даку́чку даку́чак
Т. даку́чкай
даку́чкаю		 даку́чкамі
М. даку́чцы даку́чках

Крыніцы: piskunou2012.

даку́чка

‘турбота, клопат’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. даку́чка
Р. даку́чкі
Д. даку́чцы
В. даку́чку
Т. даку́чкай
даку́чкаю
М. даку́чцы

Крыніцы: piskunou2012.

даку́чліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
даку́чліва даку́члівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

даку́члівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. даку́члівасць
Р. даку́члівасці
Д. даку́члівасці
В. даку́члівасць
Т. даку́члівасцю
М. даку́члівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даку́члівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даку́члівы даку́члівая даку́члівае даку́члівыя
Р. даку́члівага даку́члівай
даку́члівае		 даку́члівага даку́члівых
Д. даку́чліваму даку́члівай даку́чліваму даку́члівым
В. даку́члівы (неадуш.)
даку́члівага (адуш.)		 даку́члівую даку́члівае даку́члівыя (неадуш.)
даку́члівых (адуш.)
Т. даку́члівым даку́члівай
даку́чліваю		 даку́члівым даку́члівымі
М. даку́члівым даку́члівай даку́члівым даку́члівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даку́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
даку́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

даку́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. даку́чнасць
Р. даку́чнасці
Д. даку́чнасці
В. даку́чнасць
Т. даку́чнасцю
М. даку́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.