дакуча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дакуча́нне | |
дакуча́ння | |
дакуча́нню | |
дакуча́нне | |
дакуча́ннем | |
дакуча́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
дакуча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дакуча́нне | |
дакуча́ння | |
дакуча́нню | |
дакуча́нне | |
дакуча́ннем | |
дакуча́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)