даку́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дакую́ дакуё́м
2-я ас. дакуе́ш дакуяце́
3-я ас. дакуе́ дакую́ць
Прошлы час
м. даку́ў даку́лі
ж. даку́ла
н. даку́ла
Загадны лад
2-я ас. даку́й даку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час даку́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)