даку́чка

‘турбота, клопат’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. даку́чка
Р. даку́чкі
Д. даку́чцы
В. даку́чку
Т. даку́чкай
даку́чкаю
М. даку́чцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)