даку́чка
‘турбота, клопат’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| даку́чка | |
| даку́чкі | |
| даку́чцы | |
| даку́чку | |
| даку́чкай даку́чкаю |
|
| даку́чцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)