Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

тура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тура́ю тура́ем
2-я ас. тура́еш тура́еце
3-я ас. тура́е тура́юць
Прошлы час
м. тура́ў тура́лі
ж. тура́ла
н. тура́ла
Загадны лад
2-я ас. тура́й тура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

тура́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тура́ч турачы́
Р. турача́ турачо́ў
Д. турачу́ турача́м
В. турача́ турачо́ў
Т. турачо́м турача́мі
М. турачы́ турача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

турбаагрэга́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турбаагрэга́т турбаагрэга́ты
Р. турбаагрэга́та турбаагрэга́таў
Д. турбаагрэга́ту турбаагрэга́там
В. турбаагрэга́т турбаагрэга́ты
Т. турбаагрэга́там турбаагрэга́тамі
М. турбаагрэга́це турбаагрэга́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

турбабудава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. турбабудава́нне
Р. турбабудава́ння
Д. турбабудава́нню
В. турбабудава́нне
Т. турбабудава́ннем
М. турбабудава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

турбабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турбабудаўні́к турбабудаўнікі́
Р. турбабудаўніка́ турбабудаўніко́ў
Д. турбабудаўніку́ турбабудаўніка́м
В. турбабудаўніка́ турбабудаўніко́ў
Т. турбабудаўніко́м турбабудаўніка́мі
М. турбабудаўніку́ турбабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

турбабудаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турбабудаўні́чы турбабудаўні́чая турбабудаўні́чае турбабудаўні́чыя
Р. турбабудаўні́чага турбабудаўні́чай
турбабудаўні́чае		 турбабудаўні́чага турбабудаўні́чых
Д. турбабудаўні́чаму турбабудаўні́чай турбабудаўні́чаму турбабудаўні́чым
В. турбабудаўні́чы (неадуш.)
турбабудаўні́чага (адуш.)		 турбабудаўні́чую турбабудаўні́чае турбабудаўні́чыя (неадуш.)
турбабудаўні́чых (адуш.)
Т. турбабудаўні́чым турбабудаўні́чай
турбабудаўні́чаю		 турбабудаўні́чым турбабудаўні́чымі
М. турбабудаўні́чым турбабудаўні́чай турбабудаўні́чым турбабудаўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

турбабу́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турбабу́р турбабу́ры
Р. турбабу́ра турбабу́раў
Д. турбабу́ру турбабу́рам
В. турбабу́р турбабу́ры
Т. турбабу́рам турбабу́рамі
М. турбабу́ры турбабу́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

турбабурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. турбабурэ́нне
Р. турбабурэ́ння
Д. турбабурэ́нню
В. турбабурэ́нне
Т. турбабурэ́ннем
М. турбабурэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

турбава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турбава́нне турбава́нні
Р. турбава́ння турбава́нняў
Д. турбава́нню турбава́нням
В. турбава́нне турбава́нні
Т. турбава́ннем турбава́ннямі
М. турбава́нні турбава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

турбава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турбава́ны турбава́ная турбава́нае турбава́ныя
Р. турбава́нага турбава́най
турбава́нае		 турбава́нага турбава́ных
Д. турбава́наму турбава́най турбава́наму турбава́ным
В. турбава́ны (неадуш.)
турбава́нага (адуш.)		 турбава́ную турбава́нае турбава́ныя (неадуш.)
турбава́ных (адуш.)
Т. турбава́ным турбава́най
турбава́наю		 турбава́ным турбава́нымі
М. турбава́ным турбава́най турбава́ным турбава́ных

Крыніцы: piskunou2012.