Verbum

анлайнавы слоўнік

Ту́ча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ту́чанскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ту́чанскі	ту́чанская	ту́чанскае	ту́чанскія
Р.	ту́чанскага	ту́чанскай ту́чанскае	ту́чанскага	ту́чанскіх
Д.	ту́чанскаму	ту́чанскай	ту́чанскаму	ту́чанскім
В.	ту́чанскі (неадуш.) ту́чанскага (адуш.)	ту́чанскую	ту́чанскае	ту́чанскія (неадуш.) ту́чанскіх (адуш.)
Т.	ту́чанскім	ту́чанскай ту́чанскаю	ту́чанскім	ту́чанскімі
М.	ту́чанскім	ту́чанскай	ту́чанскім	ту́чанскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ту́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Ту́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне