ту́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ту́к | ту́кі | |
ту́ку | ту́каў | |
ту́ку | ту́кам | |
ту́к | ту́кі | |
ту́кам | ту́камі | |
ту́ку | ту́ках |
Крыніцы:
ту́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ту́к | ту́кі | |
ту́ку | ту́каў | |
ту́ку | ту́кам | |
ту́к | ту́кі | |
ту́кам | ту́камі | |
ту́ку | ту́ках |
Крыніцы:
ту́кавы
прыметнік, адносны
ту́кавы | ту́кавая | ту́кавае | ту́кавыя | |
ту́кавага | ту́кавай ту́кавае |
ту́кавага | ту́кавых | |
ту́каваму | ту́кавай | ту́каваму | ту́кавым | |
ту́кавы ( ту́кавага ( |
ту́кавую | ту́кавае | ту́кавыя ( ту́кавых ( |
|
ту́кавым | ту́кавай ту́каваю |
ту́кавым | ту́кавымі | |
ту́кавым | ту́кавай | ту́кавым | ту́кавых |
Крыніцы:
тукавысява́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тукавысява́льнік | тукавысява́льнікі | |
тукавысява́льніка | тукавысява́льнікаў | |
тукавысява́льніку | тукавысява́льнікам | |
тукавысява́льнік | тукавысява́льнікі | |
тукавысява́льнікам | тукавысява́льнікамі | |
тукавысява́льніку | тукавысява́льніках |
Крыніцы:
тукавысява́льны
прыметнік, адносны
тукавысява́льны | тукавысява́льная | тукавысява́льнае | тукавысява́льныя | |
тукавысява́льнага | тукавысява́льнай тукавысява́льнае |
тукавысява́льнага | тукавысява́льных | |
тукавысява́льнаму | тукавысява́льнай | тукавысява́льнаму | тукавысява́льным | |
тукавысява́льны ( тукавысява́льнага ( |
тукавысява́льную | тукавысява́льнае | тукавысява́льныя ( тукавысява́льных ( |
|
тукавысява́льным | тукавысява́льнай тукавысява́льнаю |
тукавысява́льным | тукавысява́льнымі | |
тукавысява́льным | тукавысява́льнай | тукавысява́льным | тукавысява́льных |
Крыніцы:
тукадзялі́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тукадзялі́льнік | тукадзялі́льнікі | |
тукадзялі́льніка | тукадзялі́льнікаў | |
тукадзялі́льніку | тукадзялі́льнікам | |
тукадзялі́льнік | тукадзялі́льнікі | |
тукадзялі́льнікам | тукадзялі́льнікамі | |
тукадзялі́льніку | тукадзялі́льніках |
Крыніцы:
туказме́швальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
туказме́швальнік | туказме́швальнікі | |
туказме́швальніка | туказме́швальнікаў | |
туказме́швальніку | туказме́швальнікам | |
туказме́швальнік | туказме́швальнікі | |
туказме́швальнікам | туказме́швальнікамі | |
туказме́швальніку | туказме́швальніках |
Крыніцы:
туказмяша́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
туказмяша́льнік | туказмяша́льнікі | |
туказмяша́льніка | туказмяша́льнікаў | |
туказмяша́льніку | туказмяша́льнікам | |
туказмяша́льнік | туказмяша́льнікі | |
туказмяша́льнікам | туказмяша́льнікамі | |
туказмяша́льніку | туказмяша́льніках |
Крыніцы:
Ту́калаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Ту́калаўка | |
Ту́калаўкі | |
Ту́калаўцы | |
Ту́калаўку | |
Ту́калаўкай Ту́калаўкаю |
|
Ту́калаўцы |
тука́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тука́н | туканы́ | |
тукана́ | тукано́ў | |
тукану́ | тукана́м | |
тукана́ | тукано́ў | |
тукано́м | тукана́мі | |
тукане́ | тукана́х |
Крыніцы:
ту́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ту́канне | |
ту́кання | |
ту́канню | |
ту́канне | |
ту́каннем | |
ту́канні |
Крыніцы: