тука́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тука́н туканы́
Р. тукана́ тукано́ў
Д. тукану́ тукана́м
В. тукана́ тукано́ў
Т. тукано́м тукана́мі
М. тукане́ тукана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)