Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

туа́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

туале́т

‘адзенне; прывядзенне свайго выгляду ў належны стан; прадметы касметыкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

туале́т

‘столік з люстэркам; прыбіральня’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

туале́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	туале́тны	туале́тная	туале́тнае	туале́тныя
Р.	туале́тнага	туале́тнай туале́тнае	туале́тнага	туале́тных
Д.	туале́тнаму	туале́тнай	туале́тнаму	туале́тным
В.	туале́тны (неадуш.) туале́тнага (адуш.)	туале́тную	туале́тнае	туале́тныя (неадуш.) туале́тных (адуш.)
Т.	туале́тным	туале́тнай туале́тнаю	туале́тным	туале́тнымі
М.	туале́тным	туале́тнай	туале́тным	туале́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Туалі́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

туа́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

туальдэно́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

туальдэно́равы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	туальдэно́равы	туальдэно́равая	туальдэно́равае	туальдэно́равыя
Р.	туальдэно́равага	туальдэно́равай туальдэно́равае	туальдэно́равага	туальдэно́равых
Д.	туальдэно́раваму	туальдэно́равай	туальдэно́раваму	туальдэно́равым
В.	туальдэно́равы (неадуш.) туальдэно́равага (адуш.)	туальдэно́равую	туальдэно́равае	туальдэно́равыя (неадуш.) туальдэно́равых (адуш.)
Т.	туальдэно́равым	туальдэно́равай туальдэно́раваю	туальдэно́равым	туальдэно́равымі
М.	туальдэно́равым	туальдэно́равай	туальдэно́равым	туальдэно́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

туапсі́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	туапсі́нскі	туапсі́нская	туапсі́нскае	туапсі́нскія
Р.	туапсі́нскага	туапсі́нскай туапсі́нскае	туапсі́нскага	туапсі́нскіх
Д.	туапсі́нскаму	туапсі́нскай	туапсі́нскаму	туапсі́нскім
В.	туапсі́нскі (неадуш.) туапсі́нскага (адуш.)	туапсі́нскую	туапсі́нскае	туапсі́нскія (неадуш.) туапсі́нскіх (адуш.)
Т.	туапсі́нскім	туапсі́нскай туапсі́нскаю	туапсі́нскім	туапсі́нскімі
М.	туапсі́нскім	туапсі́нскай	туапсі́нскім	туапсі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Туапсэ́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

Verbum