тхаранё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
тхаранё́ |
тхараня́ты |
Р. |
тхараня́ці |
тхараня́т |
Д. |
тхараня́ці |
тхараня́там |
В. |
тхаранё́ |
тхараня́т |
Т. |
тхаранём |
тхараня́тамі |
М. |
тхараня́ці |
тхараня́тах |
Іншыя варыянты:
тхараня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тхараня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
тхараня́ |
тхараня́ты |
Р. |
тхараня́ці |
тхараня́т |
Д. |
тхараня́ці |
тхараня́там |
В. |
тхараня́ |
тхараня́т |
Т. |
тхаранём |
тхараня́тамі |
М. |
тхараня́ці |
тхараня́тах |
Іншыя варыянты:
тхаранё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тхаро́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тхаро́вы |
тхаро́вая |
тхаро́вае |
тхаро́выя |
Р. |
тхаро́вага |
тхаро́вай тхаро́вае |
тхаро́вага |
тхаро́вых |
Д. |
тхаро́ваму |
тхаро́вай |
тхаро́ваму |
тхаро́вым |
В. |
тхаро́вы (неадуш.) тхаро́вага (адуш.) |
тхаро́вую |
тхаро́вае |
тхаро́выя (неадуш.) тхаро́вых (адуш.) |
Т. |
тхаро́вым |
тхаро́вай тхаро́ваю |
тхаро́вым |
тхаро́вымі |
М. |
тхаро́вым |
тхаро́вай |
тхаро́вым |
тхаро́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тхары́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
тхары́на |
Р. |
тхары́ны |
Д. |
тхары́не |
В. |
тхары́ну |
Т. |
тхары́най тхары́наю |
М. |
тхары́не |
Крыніцы:
tsbm1984.
тхары́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тхары́ны |
тхары́ная |
тхары́нае |
тхары́ныя |
Р. |
тхары́нага |
тхары́най тхары́нае |
тхары́нага |
тхары́ных |
Д. |
тхары́наму |
тхары́най |
тхары́наму |
тхары́ным |
В. |
тхары́ны (неадуш.) тхары́нага (адуш.) |
тхары́ную |
тхары́нае |
тхары́ныя (неадуш.) тхары́ных (адуш.) |
Т. |
тхары́ным |
тхары́най тхары́наю |
тхары́ным |
тхары́нымі |
М. |
тхары́ным |
тхары́най |
тхары́ным |
тхары́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тхары́ныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
тхары́ныя |
Р. |
тхары́ных |
Д. |
тхары́ным |
В. |
тхары́ных (адуш.) |
Т. |
тхары́нымі |
М. |
тхары́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
тха́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тха́ю |
тха́ем |
2-я ас. |
тха́еш |
тха́еце |
3-я ас. |
тха́е |
тха́юць |
Прошлы час |
м. |
тха́ў |
тха́лі |
ж. |
тха́ла |
н. |
тха́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тха́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
тхі́мканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тхі́мканне |
Р. |
тхі́мкання |
Д. |
тхі́мканню |
В. |
тхі́мканне |
Т. |
тхі́мканнем |
М. |
тхі́мканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
тхі́мкаць
‘плакаць, утвараючы адпаведныя гукі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тхі́мкаю |
тхі́мкаем |
2-я ас. |
тхі́мкаеш |
тхі́мкаеце |
3-я ас. |
тхі́мкае |
тхі́мкаюць |
Прошлы час |
м. |
тхі́мкаў |
тхі́мкалі |
ж. |
тхі́мкала |
н. |
тхі́мкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
тхі́мкай |
тхі́мкайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тхі́мкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.