тхі́мканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| тхі́мканне | |
| тхі́мкання | |
| тхі́мканню | |
| тхі́мканне | |
| тхі́мканнем | |
| тхі́мканні |
Крыніцы:
тхі́мканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| тхі́мканне | |
| тхі́мкання | |
| тхі́мканню | |
| тхі́мканне | |
| тхі́мканнем | |
| тхі́мканні |
Крыніцы:
тхі́мкаць
‘плакаць, утвараючы адпаведныя гукі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| тхі́мкаю | тхі́мкаем | |
| тхі́мкаеш | тхі́мкаеце | |
| тхі́мкае | тхі́мкаюць | |
| Прошлы час | ||
| тхі́мкаў | тхі́мкалі | |
| тхі́мкала | ||
| тхі́мкала | ||
| Загадны лад | ||
| тхі́мкай | тхі́мкайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| тхі́мкаючы | ||
Крыніцы:
Тхімпху́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
| Тхімпху́ | |
| Тхімпху́ | |
| Тхімпху́ | |
| Тхімпху́ | |
| Тхімпху́ | |
| Тхімпху́ |