Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ту́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ту́л
Р. ту́лу
Д. ту́лу
В. ту́л
Т. ту́лам
М. ту́ле

Крыніцы: piskunou2012.

Ту́ла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ту́ла
Р. Ту́лы
Д. Ту́ле
В. Ту́лу
Т. Ту́лай
Ту́лаю
М. Ту́ле

ту́лава

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́лава ту́лавы
Р. ту́лава ту́лаваў
Д. ту́лаву ту́лавам
В. ту́лава ту́лавы
Т. ту́лавам ту́лавамі
М. ту́лаве ту́лавах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ту́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ту́лава
Р. Ту́лава
Д. Ту́лаву
В. Ту́лава
Т. Ту́лавам
М. Ту́лаве

ту́лам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ту́лам - -

Крыніцы: piskunou2012.

Тула́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тула́нка
Р. Тула́нкі
Д. Тула́нцы
В. Тула́нку
Т. Тула́нкай
Тула́нкаю
М. Тула́нцы

ту́лаўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́лаўны ту́лаўная ту́лаўнае ту́лаўныя
Р. ту́лаўнага ту́лаўнай
ту́лаўнае
ту́лаўнага ту́лаўных
Д. ту́лаўнаму ту́лаўнай ту́лаўнаму ту́лаўным
В. ту́лаўны (неадуш.)
ту́лаўнага (адуш.)
ту́лаўную ту́лаўнае ту́лаўныя (неадуш.)
ту́лаўных (адуш.)
Т. ту́лаўным ту́лаўнай
ту́лаўнаю
ту́лаўным ту́лаўнымі
М. ту́лаўным ту́лаўнай ту́лаўным ту́лаўных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ту́лаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́лаўскі ту́лаўская ту́лаўскае ту́лаўскія
Р. ту́лаўскага ту́лаўскай
ту́лаўскае
ту́лаўскага ту́лаўскіх
Д. ту́лаўскаму ту́лаўскай ту́лаўскаму ту́лаўскім
В. ту́лаўскі (неадуш.)
ту́лаўскага (адуш.)
ту́лаўскую ту́лаўскае ту́лаўскія (неадуш.)
ту́лаўскіх (адуш.)
Т. ту́лаўскім ту́лаўскай
ту́лаўскаю
ту́лаўскім ту́лаўскімі
М. ту́лаўскім ту́лаўскай ту́лаўскім ту́лаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

туле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. туле́нне
Р. туле́ння
Д. туле́нню
В. туле́нне
Т. туле́ннем
М. туле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Тулё́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тулё́нка
Р. Тулё́нкі
Д. Тулё́нцы
В. Тулё́нку
Т. Тулё́нкай
Тулё́нкаю
М. Тулё́нцы