ту́лава
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ту́лава | ту́лавы | |
ту́лава | ту́лаваў | |
ту́лаву | ту́лавам | |
ту́лава | ту́лавы | |
ту́лавам | ту́лавамі | |
ту́лаве | ту́лавах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)