Тулё́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тулё́нка
Р. Тулё́нкі
Д. Тулё́нцы
В. Тулё́нку
Т. Тулё́нкай
Тулё́нкаю
М. Тулё́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)