Ту́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ту́лава
Р. Ту́лава
Д. Ту́лаву
В. Ту́лава
Т. Ту́лавам
М. Ту́лаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)