тукавысява́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тукавысява́льнік | тукавысява́льнікі | |
тукавысява́льніка | тукавысява́льнікаў | |
тукавысява́льніку | тукавысява́льнікам | |
тукавысява́льнік | тукавысява́льнікі | |
тукавысява́льнікам | тукавысява́льнікамі | |
тукавысява́льніку | тукавысява́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)