тукадзялі́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тукадзялі́льнік тукадзялі́льнікі
Р. тукадзялі́льніка тукадзялі́льнікаў
Д. тукадзялі́льніку тукадзялі́льнікам
В. тукадзялі́льнік тукадзялі́льнікі
Т. тукадзялі́льнікам тукадзялі́льнікамі
М. тукадзялі́льніку тукадзялі́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)