туказме́швальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туказме́швальнік туказме́швальнікі
Р. туказме́швальніка туказме́швальнікаў
Д. туказме́швальніку туказме́швальнікам
В. туказме́швальнік туказме́швальнікі
Т. туказме́швальнікам туказме́швальнікамі
М. туказме́швальніку туказме́швальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)