турбабудава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. турбабудава́нне
Р. турбабудава́ння
Д. турбабудава́нню
В. турбабудава́нне
Т. турбабудава́ннем
М. турбабудава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)