Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзійклмнпрстўфхцчш-

конегадо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. конегадо́ўчы конегадо́ўчая конегадо́ўчае конегадо́ўчыя
Р. конегадо́ўчага конегадо́ўчай
конегадо́ўчае		 конегадо́ўчага конегадо́ўчых
Д. конегадо́ўчаму конегадо́ўчай конегадо́ўчаму конегадо́ўчым
В. конегадо́ўчы (неадуш.)
конегадо́ўчага (адуш.)		 конегадо́ўчую конегадо́ўчае конегадо́ўчыя (неадуш.)
конегадо́ўчых (адуш.)
Т. конегадо́ўчым конегадо́ўчай
конегадо́ўчаю		 конегадо́ўчым конегадо́ўчымі
М. конегадо́ўчым конегадо́ўчай конегадо́ўчым конегадо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

конезаво́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. конезаво́д конезаво́ды
Р. конезаво́да конезаво́даў
Д. конезаво́ду конезаво́дам
В. конезаво́д конезаво́ды
Т. конезаво́дам конезаво́дамі
М. конезаво́дзе конезаво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

конепагало́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. конепагало́ўе
Р. конепагало́ўя
Д. конепагало́ўю
В. конепагало́ўе
Т. конепагало́ўем
М. конепагало́ўі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

конеразвядзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. конеразвядзе́нне
Р. конеразвядзе́ння
Д. конеразвядзе́нню
В. конеразвядзе́нне
Т. конеразвядзе́ннем
М. конеразвядзе́нні

Крыніцы: piskunou2012.

конесаўга́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. конесаўга́с конесаўга́сы
Р. конесаўга́са конесаўга́саў
Д. конесаўга́су конесаўга́сам
В. конесаўга́с конесаўга́сы
Т. конесаўга́сам конесаўга́самі
М. конесаўга́се конесаўга́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

конефе́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. конефе́рма конефе́рмы
Р. конефе́рмы конефе́рм
конефе́рмаў
Д. конефе́рме конефе́рмам
В. конефе́рму конефе́рмы
Т. конефе́рмай
конефе́рмаю		 конефе́рмамі
М. конефе́рме конефе́рмах

Крыніцы: nazounik2008.

ко́нік

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нік ко́нікі
Р. ко́ніка ко́нікаў
Д. ко́ніку ко́нікам
В. ко́ніка ко́нікаў
Т. ко́нікам ко́нікамі
М. ко́ніку ко́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ко́нік

‘насякомае; птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нік ко́нікі
Р. ко́ніка ко́нікаў
Д. ко́ніку ко́нікам
В. ко́ніка ко́нікаў
Т. ко́нікам ко́нікамі
М. ко́ніку ко́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ко́нік

‘гульня, цацка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нік ко́нікі
Р. ко́ніка ко́нікаў
Д. ко́ніку ко́нікам
В. ко́нік ко́нікі
Т. ко́нікам ко́нікамі
М. ко́ніку ко́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ко́нікавы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нікавы ко́нікавая ко́нікавае ко́нікавыя
Р. ко́нікавага ко́нікавай
ко́нікавае		 ко́нікавага ко́нікавых
Д. ко́нікаваму ко́нікавай ко́нікаваму ко́нікавым
В. ко́нікавы (неадуш.)
ко́нікавага (адуш.)		 ко́нікавую ко́нікавае ко́нікавыя (неадуш.)
ко́нікавых (адуш.)
Т. ко́нікавым ко́нікавай
ко́нікаваю		 ко́нікавым ко́нікавымі
М. ко́нікавым ко́нікавай ко́нікавым ко́нікавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.