ко́нік
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́нік | ко́нікі | |
| ко́ніка | ко́нікаў | |
| ко́ніку | ко́нікам | |
| ко́ніка | ко́нікаў | |
| ко́нікам | ко́нікамі | |
| ко́ніку | ко́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)