конегадо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. конегадо́ўчы конегадо́ўчая конегадо́ўчае конегадо́ўчыя
Р. конегадо́ўчага конегадо́ўчай
конегадо́ўчае
конегадо́ўчага конегадо́ўчых
Д. конегадо́ўчаму конегадо́ўчай конегадо́ўчаму конегадо́ўчым
В. конегадо́ўчы (неадуш.)
конегадо́ўчага (адуш.)
конегадо́ўчую конегадо́ўчае конегадо́ўчыя (неадуш.)
конегадо́ўчых (адуш.)
Т. конегадо́ўчым конегадо́ўчай
конегадо́ўчаю
конегадо́ўчым конегадо́ўчымі
М. конегадо́ўчым конегадо́ўчай конегадо́ўчым конегадо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)